غزلی برای مسلمانان میانمار

 سروده شد با دلی سوخته برای مسلمانان میانمار که در خاموشی جهان، می سوزند

به این آتش برس!هیزم مهیا کن! مهیاتر!
گلستانیم ما در آتش نمرود زیبا تر

مهیا کن که ما از آتش شیطان نمی ترسیم
که در آغوش آتش می شود ققنوس ماناتر

خبر از دود آه ما به دلها می­رود مادام
تو در هر شعله نفرینی­تری  هرشعله رسواتر

تو مست از شعله­ی فریاد ما آرام می­گیری
و ما را ناله­ای مانده­ست صدها بار گیرا­تر

دریغا پیرو بودا به کار زنده ­سوزاندن
دریغاتر از این غوغای خاموشی! دریغاتر!

شما را مردگانی هست - سر تا پای در آتش-
شما در زندگانی نیز می سوزید، پیداتر

بسوزانیدمان ،خورشید محشر نیز در راه است
خدا، تنها خدا با ماست با مایی که تنهاتر

اغثنی یا غیاث المستغیثین! راه دشوار است
 اگرچه نیست در رنج سفر از ما شکیباتر